Wywrotek mazurski jest to rasa rozpowszechniona na terenie całego kraju. Największy wkład w uszlachetnienie tej  rasy wnieśli hodowcy z rejonu Suwałk i okolicznych miejscwości jak i Białegostoku. Uszlachetnienie tej rasy nastąpiło po 1980 roku.


  Cechy rasowości:

 Głowa - mała, okrągła o dość szerokim czole z obfitą, szeroką i wysoko osadzoną koronką, muszlowato ukształtowana. U szczytu korony pióra pióra skierowane są ku przodowi i sięgają szczytu głowy. Z obu stron koronka powinna być zakończona rozetami. Punketm odniesienai krągłości głowy jest punkt pionowo przechodzący przez sirodek oka.
 

Oczy - Barwy białej, średniej wielkości o małej źrenicy.
Brwi - Dość szerokie, lokko matowe, równomiernie otaczające oczy koloru cielistego.
Dziób - wstawiony w głowę, lekko ukośnie, krótki, gruby, tępo zakończony. Szeroki u podstawy, koloru jasnego u żółtych, czerwonych, popielatych i białych. Natomiast u czarnych koloru rogowego z dopuszczalną tzw. "muszką". Dobrze zwarty, tworzący z linią czoła kąt rozwarty. Woskówki nosowe drobne, dobrze przylegające, lekko przypudrowane.
Szyja - krótka, stożkowo ukształtowana, podgardle łagodnie wcięta, dobrze zaokrąglona.
Pierś - dość szeroka, umiarkowanie zaokrąglona.
Grzbiet - pełny, zaokrąglony, krótki, ukośnie opadający.
Skrzydła - średniej długości, dobrze zwarte, przylegające do tułowia. Lotki spoczywające na ogonie, nie krzyżujące się za sobą.
Ogon - dobrze zwarty, średniej długości, utrzymany w jednej lini z linią grzbietową.
Nogi - mocno obrośnięte z trójwarstwową pokrywą piór. od ugięcia skoków mocno porośnięte, krótkie uda, a długie jego pióra tworzą tzw, "bufy" zamykając prześwit między nogami. Bufy leżące na tylnej części łapci zamykają tylną część talerzaopierzonych nóg. Wrażenie wizualne jest takie, jakby gołąb posadzony był bogato zbudowanych łapciach.

Obrączka nr. 10